من گریه من اشک من عرررررررررر

اینو من چرا دارم الان می بینم😭😭😭؟

این شعریه که پارسال سازنده آندرتیل توبی فاکس جان به مناسبت تولد نه سالگی آندرتیل منتشر کرده بود💔🤝
این شعر یه جورایی یه شعره از طرف آزریل به چارا (T^T)

متن ترجمه:
«عدد مورد علاقه ی بهترین دوست من نهه.

چونکه

هیچ عددی بالا تر از اون نیست.

نه. نود و نه. نهصد و نود و نه. نه هزار و نهصد و نود و نه.

اگه همه چیز به اندازه ی کافی زیاد شه،

تو شکست ناپذیر میشی.

دیگه هیچی نمی تونه بهت آسیب بزنه.

دیگه هیچی نمیتونه به هیچکس آسیب بزنه.

ولی ترسناک نیست، که فکر کنی یه بالاترین عددی وجود داره؟

که، اگه نود و نه خاطره ی خوب جمع کنی،

نتونی نگه داری خاطره بیشتر از اون.

پس دوست ندارم بشمرم

گل هایی که می چینیم، یا دفعاتی که می خنده،

یا چهره های ترسناکی که درست می کنه.

فقط امیدوارم

ما دوست بمونیم

واسه نهصد و نود و نه سال بیشتر.»

عععیععیاساساسنپزرررسههیدسد😭😭😭😭💔💔💔

(واسه کسایی که آندرتیل بازی نکردن: کاراکترای آزریل و چارا هر دو یه مدت طولانی قبل شروع وقایع بازی می میرن، ولی چارا اول میمیره و آزریل هم در راه رسوندن اون به آخرین آرزوش میمیره...)